De kabels voor de roeren moeten worden geborgd met nico-presses. Hiervoor is een speciale tang benodigd. Voor een paar dollar hebben we er een gekocht bij Aircraft Spruce in America. Nu kunnen we de kabels vastmaken.

De ailerons zijn als eerste aan de beurt. De tang werkt perfect alhoewel het geen werk is om in je eentje te doen. Je moet goed opletten dat de positionering van de tang correct is. 

En op sommige plaatsen is het lastig bij te komen. We maken gebruik van twee hoekstukjes als kabelspanner. Hierover zijn we niet echt tevreden dus we bestellen in Tsjechie een paar andere kabelspanners.

Ook het hoogteroer wordt vastgemaakt. 

En natuurlijk het rudder. De kabels verbinden we nog niet aan het voetenstuur en de knuppel omdat we daar nog bij moeten.

En hier een voorbeeld van een aangeperste nico-press. De uiteinden van de kabels beschermen we met een krimpkous en daar omheen nog een krimpkous om alles bij elkaar te houden.

De hele staartsectie is nu gemonteerd en voorzien van kabels. 

De vleugels liggen op de grond omdat we zo meer (loop)ruimte hebben voor onze werkzaamheden. Tot zover het mechanische deel.

Een collega van een van ons heeft een besturing gemaakt voor de flapmotor. De weerstand die in de motor zit, had geen nulpunt waardoor de led-display niet de goede waarde aangaf. Met een beetje electronica hebben we nu een volledige uitslag op de led-display (Bert bedankt!)

Het instrumentenpaneel wordt ook flink onder handen genomen. Er moeten allerlei kabels worden aangelegd, stekkers worden gemonteerd e.d. Een hele klus en we zijn blij met een electrische expert in ons midden.

Het lijkt op het eerste gezicht niet veel werk maar 1 persoon is eigenlijk vol continue bezig met het instrumentenpaneel. Ook omdat we hoge eisen stellen aan de duurzaamheid en netheid van ons instrumentenpaneel.

Nog niet alle klokken zitten er in maar het geeft een goed beeld van hoe het straks gaat worden.

We maken ook nog een seriele stekker in de kist tezamen met een 12 V aansluitplug. Met deze twee hebben we spanning aan boord en kunnen we de GPS uitlezen en programmeren.

Deze extra feature monteren we onder de zitting van de co-piloot. Hier zit het niet in de weg en is het toch goed bereikbaar.

Na lang wikken en wegen besluiten we onze buitentemperatuur sensor in de vleugel te monteren. Hier zit hij beschut en we hopen dat hij met deze plaats toch een goede temperatuur zal aangeven.

De leverancier komt in januari ook op bezoek (uiteraard vliegend). Hij bekijkt de kist en is tevreden over het resultaat. Verder beantwoord hij nog enkele vragen die we hebben.

Met de tang van de leverancier kunnen we de radio- en transponder pluggen monteren. Dit is een karwei wat zonder de speciale tang nooit zou zijn gelukt of, in het beste geval, wel zou zijn gelukt maar met een slecht resultaat. En niks is meer storend als een storende radio/transponder.