De temperatuur neemt weer geleidelijk af en we besluiten onze koffiepauzes maar weer te nemen in het kantoorgedeelte. Vernikkelen tijdens de koffiepauze is ook niet alles.

De digitale camera is vervangen door een nieuwer exemplaar met meer mogelijkheden, een strakkere beeldkwaliteit en een veel krachtiger flits. De foto's zien er dus ook iets lichter (beter) uit van nu af aan. We houden de foto's op de homepage wel dezelfde grootte, anders duurt het laden zo lang (voor de niet kabelaars onder u).

Afijn, we zetten de achterste rib vast en de plaat ligt nu prima.

We hebben alleen de versteviging in de wingtip vergeten... Deze biedt redelijk wat steun, dus we zetten hem er meteen in en hopen dat het geen effect heeft op de gaten die we reeds geboord hebben. Dus eerst aftekenen,

en dan boren. Op zich een karweitje van niks, maar het had iets eerder gekund.

Met een lat over de vleugel kijken we of de stiffner nog invloed heeft - en dat heeft ie zeker. Alles zit nog mooier dan het eigenlijk al zat. En de reeds geboorde gaten zitten ook nog steeds goed, dus er is niks aan de hand.

Na de koffiepauze nemen we de gasfles mee uit de kofferbak. Als het nog iets kouder wordt, hebben we in ieder geval een beetje verwarming.

We zetten een lijn langs de beplating van de wingtip en knippen het overtollige materiaal er nogmaals af. En dit zullen we nog wel een paar keer moeten doen. Omdat het vlak zo gekromd loopt, is het moeilijk in 1 keer de goede lijn te knippen. En wat er eenmaal af is, komt er niet makkelijk meer bij. Dus voorzichtigheid geboden.

Dan moeten we de bovenplaat vastzetten op het schuine stuk. Maar waar precies? We kruipen dus maar in de wingtip met een merkstift en tekenen af waar de rand is. Dit doen we ook aan de buitenkant en we moeten nu dus een strook krijgen waar, in het midden, we kunnen boren.

En dit is dan het resultaat (het lijnenspel aan de onderzijde van de plaat). Het ziet er niet uit, dat geven we toe, maar het biedt een perfecte mogelijkheid de gaten uit te tekenen.

Na het uittekenen boren we kleine gaatjes (2 [mm]).

We leggen de plaat op de vleugel (voor de 100e keer) en prikken met een stift door de gaatjes. Vervolgens halen we de plaat er weer af en kijken of de gaatjes goed zitten... en ze zitten goed! Precies in de prik. We leggen de plaat er dus weer op (de 101e keer), kijken of we de puntjes zien en dan boren.

De klok is 22 uur al gepasseerd als we de hele rij erin hebben. Even met het oog erlangs en zeg nou zelf, dit geeft toch een goed gevoel, of niet?

De volgende keer is het weer wingtip.