Het eerste bakje koffie is op, de laatste nieuwtjes zijn uitgewisseld (niet alleen op het vliegtuigfront) en het is tijd om aan het werk te gaan.

Het bagageluik is klaar, alleen moet deze nog aan de vleugel bevestigd worden. We maken eerst de pianoscharnier op maat en klemmen hem vervolgens op de goede plaats. De gaten worden aangetikt....

..en opgeboord naar de goede maat. Als de eerste man boort, bereidt de tweede de boormachine voor op de volgende diameter. Het moet natuurlijk wel een beetje opschieten.

Aan de andere kant van de tafel worden labeltjes geweekt. De labels zijn ideaal voor identificatie, maar zitten toch aardig in de weg bij het behandelen van de delen met ZinkChromaat. Dus alle labels weg en met de stift de benaming overnemen.

Kant twee van de pianoscharnier. De hartlijn aftekenen, de rivet pitch (hoe ver moeten de rivets uit elkaar) en voorboren.

Vervolgens wordt de pianoscharnier op het bagageluik geklemd en even checken of het wel netjes recht loopt.

En na 5 gaten is het werk klaar! Het bagageluik zit er perfect in, nog beter dan de eerste. Maar we hebben natuurlijk een beetje ervaring. We ronden nog wat hoekjes af zodat de klep niet aanloopt op de beplating (zonde van de verf) en dat was het bagageluik.

Het laatste uur is puzzeluur. Onderwerp is het landingslicht. Er zit wel een tekening bij, maar het blijft even kijken en we hebben nog wat op en aanmerkingen hoe het beter kan (eigenwijs en ervaren als we zijn). Maar we moeten er uit kunnen komen. De avond wordt weer afgesloten met een fleske (alcohol)vrij bier in een kouder wordende hal.....