Na de koffie gaan we weer aan het werk met het bagageruim. Na twee gaten is er bezoek, dus eerst maar een tour door de werkplaats.

Nadat het bezoek weg is boren we de rest van de gaten erin. Nu zit het bagageluik helemaal vast, nu kan er geknipt worden.

We maken eerst twee grote gaten in de hoeken, dan hebben we een punt om te beginnen.

Het makkelijkst knipt het met twee scharen naast elkaar, tegelijkertijd. Het ziet er een beetje l.e.o. uit, maar het werkt perfect. Je krijgt een strook die omhoog krult en geen wringing wat je wel zou krijgen als je maar 1 schaar gebruikt.

Het laatste stukje moet natuurlijk gevijld worden. 

Nou, is dit een mooi gat of niet?

Ondertussen, buiten in een heelijk najaarszonnetje, worden er veel delen in de ZinkChromaat gezet. Ook delen die al klaar zijn. ZinkChromaat is een prima onderlaag voor het spuiten, dus ook alle buitenkanten worden groen.

Binnen wordt er ondertussen aan het dicht maken van het gat gewerkt (zinloos werk ook, dat vliegtuigbouwen). We pakken het bagageluik van de andere vleugel en kijken een beetje af.

De hoekstukken worden in de goede vorm gebogen. Voor de twee hoekstukken aan de kant is het niet zo'n probleem, daar kunnen we het vleugelprofiel voor gebruiken. Maar voor de dwarsligger in het midden is geen mal. Dit is een stukje vakwerk - buigen uit de losse hand.

Daarna de delen meteen ontbramen - als het een beetje meezit kunnen we het bagageluik nog wel poppen.

En het zit mee! Nou is poppen natuurlijk ook maar een klein klusje in vergelijking met de rest (als je tenminsten een pneumatische tang hebt).

De pasvorm is prima - het bagageluik volgt de vorm van de vleugel precies. De volgende keer de pianoscharnier erin - dan is het bagageluik helemaal klaar.