Na het bezoek van Jörgen is het weer tijd om aan het werk te gaan. Voor vandaag hebben we twee dingen gepland: verder gaan met de stabilizer en het rudder in elkaar poppen. 

Omdat we nog enige inkopen moeten doen voor het verven, gaan twee van ons vast verder met de stabilizer en de andere doet de inkopen. Na weer een heleboel gaten te hebben afgetekend en geboord, is er weer een leuk klusje. De "rear spar attachment" moet worden gemaakt uit het basismateriaal. Na alles afgetekend te hebben begonnen met knippen en boren en het eindresultaat mag er zijn (al zeggen we het zelf). Een beetje bijvijlen en het kan gemonteerd worden.

We hebben besloten gewoon op het materiaal aantekeningen te maken. Dit is vooral handig om achterkant van voorkant te onderscheiden, te zien waar je niet moet boren e.d. Dit voorkomt montagefouten. Als we de kist spuiten zal dat vanzelf verdwijnen.

Nu is het tijd voor de "attachment doubler" en "front spar attachment". We krijgen handigheid in het monteren en ook de tip van Jörgen om handleidingen van internet te downloaden helpt (alleen beschikbaar voor bouwers).

Ondertussen maakt Hans zich gereed voor het verven...

De onderdelen worden behandeld met ZinkChromaat. Op de bus staat nog net niet dat je ter plekke dood neervalt als je het spul gebruikt, maar het is niet echt goed voor de gezondheid. Daarom besluiten we toch enkele voorzorgsmaatregelen te nemen. 
Buiten schilderen, een masker op (buitenaards leven is dus niet aangetoond), handschoenen aan en beginnen.

Het spul is ontzettend dun, dus de laag die er op gaat is bijna niks. Onvoorstelbaar dat dit de boel moet beschermen. Maar Jörgen had al gezegd dat wij dat zouden denken, dus het zal wel goed zijn.

Omdat het zo'n dun spul is kunnen we met een beetje verf het hele rudder in de ZinkChromaat zetten. Dat zal ons nu niet meer corroderen.

Nu het ZinkChromaat een beetje gedroogd is, kunnen we beginnen om de rudderdelen definitief aan elkaar te poppen. We hadden al een mooie pneumatische popnageltang, maar nog geen compressor. Gelukkig is er weer een sponsor opgestaan die een mooie compressor heeft gedoneerd!

Dus we zijn er helemaal klaar voor om te poppen. De delen voor de laatste keer met cleco's in elkaar gezet en begonnen met poppen.

De tang is even wennen omdat hij nogal lomp is, maar na 3 popnageltjes hebben we de slag wel te pakken. Ook hebben we een paar popnagels met de hand gezet (gewoon voor het gevoel), maar dat is geen doen. Het kost redelijk wat kracht en dan te bedenken dat er zo'n 8000 popnagels in de kist zitten. We zijn toch zeer blij met onze (gesponsorde) popnageltang.

Na enkele popnagels begeeft onze tang het helaas. Na enig gesleutel blijkt dat er twee popnagelsteeltjes in de afblaasopening vastzitten. We hebben dit professioneel opgelost en in het vervolg even goed kijken of het steeltje er wel uitkomt. Dan kunnen we het apparaat zonder problemen gebruiken.

De volgende keer beginnen we met de skin van het rudden en proberen we verder te werken aan de stabilizer.